«Բացարձակ թյուր ու անհիմն է տարածված այն կարծիքը, որ հոգևորականը չի կարող երկիր ղեկավարել». Վահե Դավթյան

Քաղաքական գիտությունների դոկտոր, պրեֆեսոր Վահե Դավթյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է. «Բագրատ Սրբազանի վարչապետ դառնալու հեռանկարը դեռևս կթողնեմ առանց քաղաքական մեկնաբանության:

Պարզապես նշեմ, որ բացարձակ թյուր ու անհիմն է տարածված այն կարծիքը, որ հոգևորականը չի կարող երկիր ղեկավարել:

1960-1977 թթ. Կիպրոսի Հանրապետության նախագահի պաշտոնն էր զբաղեցնում մետրոպոլիտ Մակարիոսը, ում շնորհիվ Կիպրոսն անկախացավ Մեծ Բրիտանիայից՝ չվերածվելով վերջինիս ռազմական բազայի:

Մակարիոսի ջանքերով ՄԱԿ-ի օրակարգ բերվեցին և դրական լուծում ստացան Կիպրոսի անվտանգության հետ կապված բազմաթիվ հարցեր:

Օժտված լինելով փայլուն դիվանագիտական տաղանդով՝ Մակարիոսը արդյունավետ բանակցություններ էր վարում Լոնդոնի, Վաշինգտոնի, Մոսկվայի հետ՝ կոմպրոմիս գտնելու ու Կիպրոսի սուբյեկտայնությունը հաստատելու համար:

Հենց Մակարիոսի շնորհիվ Կիպրոսի Հանրապետությունում գրեթե վերացվեց թուրքական ազդեցությունը՝ հատկապես 1963-1964 թթ. թուրքերի ու կիպրոսցիներրի միջև բախումներից ի վեր:

1974 թ.-ի թուրքական ներխուժումից հետո Մակարիոսը որոշ ժամանակ ստիպված էր գտնվել Կիպրոսից դուրս, սակայն արդեն 1975 թ.-ին նա վերադառնում է՝ կրկին ստանձնելով նախագահի պաշտոնը, ճիշտ է՝ արդեն միայն կղզու հարավային հատվածում:

Ու ամենակարևորը: Մակարիոսն ուներ հստակ ձևավորված քաղաքական բազա: Բազա, որը չէր սահամանփակվում բացառապես քաղաքական մեկ հոսանքով կամ գաղափարախոսությամբ: Այսպես, մետրոպոլիտի շուրջ էին հավաքվել Կիպրոսի բոլոր առանցքային քաղաքական ուժերը՝ լիբերալները, կոմունիստներն ու սոցիալ-դեմոկրատները»։