Կամակատար, օգտագործված Գաղարշակը ու... ոչ պակաս Արշակը
Դեռևս պաշտոնապես Հայաստան կոչվող երկրի ԱՆպաշտպանության նախարարությունում ինչ-որ մկնային վազվռտուք է («мышиная возня»): Գերագույն հողատու-կապիտուլյանտն է հրահրել, որի անունն, անգամ փոքրատառով, չեմ ուզում այստեղ նշել՝ տեխնիկական նկատառումներով: Բանն այն է, որ հենց մուտքագրում եմ «նիկոլա», ստեղնաշարիս վերին աջ անկյունում միանում են բոլոր երեք լույսերը, ըստ որում՝ կարմիր, ու սկսում են թարթել… Ահա, նորից:
Մի խոսքով՝ հողատուն ինչ-որ տանում-բերումներ է անում ԱՆպաշտպանության նախարարությունում: Դրա մոտ կադրային սով է: Ըստ որում, ակնհայտ կադրային սով: Դա, ուրեմն, եթե մեկին նշանակում է ռազմական հարցերով խորհրդական, ուրեմն մի քանի ամիս հետո կա՛մ ԱՆպաշտպանության նախարար պիտի նշանակի, կա՛մ գոնե առաջին տեղակալ:
Ասում են՝ քաջապանծ Վաղոն, նույն ինքը՝ թշնամյաց սարսափ, ժամանակին արդարացիորեն ռազժալըվատ արված «գենեռալ» Վաղարշակ Հարությունյանը շուտով գնալու է ոչ պակաս տխրահռչակ ու մերժելի Դավիթ Տոնոյանի հետքերով: Կամ արդեն գնացել է: Չնայած, Վաղարշակ Հարությունյանի՝ նախարարի պաշտոնում լինել-չլինելու միջև առանձնապես տարբերություն չկա, միևնույն է՝ ոչ մի բան է:
Նա, ի դեպ, հիշեցնենք, որ ոչ այնքան վաղուց, օրինակ 2020-ին, այդ թվում՝ պատերազմի ժամանակ, եղել է կապիտուլյանտ-հողատուի գլխավոր խորհրդականը: Սա նա է, որ պատերազմից ամիսներ առաջ հոխորտալից ելույթներ էր ունենում, թե՝ հնարավոր պատերազմի դեպքում Հայաստանի զինված ուժերը Ադրբեջանի բսբուլները քամուն կտան:
Իրականում Վաղարշակ Հարությունյանի միակ առաքելությունն ու նիկոլական կառավարման համակարգում գոյության իմաստը հնարավորինս ակտիվ ու տարբեր դիրքերում օգտագործվելն էր: Պե՞տք եկավ որպես ԱՆպաշտպանության նախարար օգտագործել, բանակի մնացորդները կազմալուծել ու քանդել, դրեցին նրան ու «բարեփոխումների» անվան տակ, երբեմնի մարտունակ ու տարածաշրջանային գործոն բանակը լիովին վերածեցին իրենց նման փալասի:
Վաղարշակը պարզ կամակատար, օգտագործվող է: Ռեստորաններով սրան-նրան ման տալու «գենեռալ»: Ոչ պակասն է Անպաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ նշանակված Արշակ Կարապետյանը:
Սա այն սուբյեկտն է, որ համաձայնել էր «գործ տալ» նախագահ Քոչարյանի դեմ: Ու միայն դրա համար, այսինքն՝ «գործ տալու», ըստ որում՝ զրպարտչական բնույթի բաներ ասելու, դրանով հողատուի որոշակի տեղը մտնելու համար ստացել էր պետական պաշտոն: Նա նաև կոռումպացված կարող է համարվել, թեկուզ այն պարզ պատճառով, որ ըստ հրապարակումների՝ իրեն առնչվող ընկերությունը, պարզվում է՝ ԱՆպաշտպանության նախարարության ակտիվ մատակարարն է (տես այստեղ՝ հրապարակումը): Օրինակ, վերջին երկու տարվա մեջ տվյալ ընկերությունը մոտ 70 միլիոն դրամի զակազներ է ԱՆ-ՊՆ-ից ստացել: Վատ չէ, նկատենք:
Չնայած, էլ ո՞ւմ պիտի հողատուն իր ոսկյա կադրը համարեր, եթե ոչ նման՝ ակնհայտ կոռուպցիոն ռիսկերով շաղախված անձնավորությանը:
Հիշո՞ւմ եք, մեկը կար, 21-րդ բազմափեշակ դարում դա «պրոֆեսիոնալ հեղափոխական» էր, էն որ նոլիկի գլխավոր վերահսկիչ նշանակեցին: Մի երկու ամիս չանցած՝ կոռուպցիոն սկանդալի մեջ թաթախվեց: Բա եթե նիկոլի նման կոռուպցիոներն ու բյուջե լափողն է համարվում պետության ղեկավար, նրա նշանակած կադրերն ել նույնպիսի մերժելի տպեր պիտի լինեն:
Հա, Արշակ Կարապետյանի «զասլուգաներից» մեկն էլ այն է, որ նա, ինչպես իրեն նշանակողը, «աբիժնիկ» է: Սա էլ «նախկինների» հետ չունի: Բանն այն է, որ Անպաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ նշանակված Արշակ Կարապետյանը այն փոքրաթիվ զինվորական չինովնիկներից է, որին 2016-ին «ապրիլյան պատերազմից» հետո բանակից ու պաշտպանական գերատեսչությունից, այսպես ասենք՝ վռնդել էին: Նա այն ժամանակ ԳՇ հետախուզական վարչության պետն էր, այն պատասխանատուն, ով «պռամառգած» էր արել թշնամու հարձակման նախապատրաստությունը՝ ծանր վիճակում դնելով մեր բանակը:
Դե, նման «զասլուգաները» թրքահպատակ նիկոլի համար հենց այն են, ինչի համար կարելի է որևէ մեկին ոչ միայն ԱՆպաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ, անգամ՝ տո հենց նախարար նշանակել: Չնայած, այդ մի պատվազրկող պաշտոնը մեկ ուրիշ մանկլավիկի համար են ոնց որ պահել:
Միով բանիվ՝ ինչ Վաղարշակը, ինչ Արշակը, դրանք կարող են միայն մի բան անել՝ քանդել, փչացնել, վարի տալ, իրենց քյարը «գցել-բռնել» ու մեկ էլ՝ կապիտուլյանտի դեմը անագե զինվորիկի նման կանգնել: Ի՜նչ բանակ, ի՜նչ երկիր, ի՜նչ պետություն…
Արմեն Հակոբյան