Քարտեզում երևում են Ադրբեջանի առաջիկա պլանները

2020 թ. նոյեմբերի 9-ից մեզանից շատերին համոզեցին, որ կարիք չկա փոխելու իշխանություն, որովհետև անկայուն վիճակ է։ Ու մնաց ներկայիս իշխանությունը։

2021 թ. մայիսին Սյունիքում և 2022 թ. սեպտեմբերին, երբ Ադրբեջանի բանակը մտավ Վայոց Ձոր ու հասավ մինչև Ջերմուկ, մեզանից շատերին նորից համոզեցին, որ անկայուն է ու պետք չէ փոխել իշխանություն։ Ու մնաց ներկայիս իշխանությունը։

2023 թ. սեպտեմբերին, երբ Ադրբեջանը նոր պատերազմ սկսեց Արցախում ու պատրաստվում է հարձակում նաև Սյունիքի ու Վայոց Ձորի վրա, նորից փորձում են համոզել, որ անկայուն է և պետք է այլ բաների մասին մտածել։

Իշխանափոխության դեմ քարոզում են նույն մարդիկ ու նույն տեքստերով։ Իշխանափոխություն ուզում են բոլորը, բացի ներկայիս իշխանությունից։ Դա կոչվում է աթոռակռիվ, որ տալիս է ներկայից իշխանությունը։

Վերջապես պետք է հասկանալ, որ բոլոր հարցերում տապալած իշխանությունը չի կարող կայունություն և խաղաղություն բերել։ 2020-ի պատերազմը չհաշված՝ արդեն 3 պատերազմ բերել է, որի արդյունքում ոչ միայն Արցախում, այլև Հայաստանի այլ մարզերում ենք ունեցել տարածքային կորուստներ և հարյուրավոր զոհեր։ Չեմ խոսում Բաքվի բանտերում մինչև հիմա գտնվող տասնյակ հայ զինվորների մասին, որոնց 3 տարի է՝ չեն կարողանում տուն բերել։

Այնպես որ մեր միակ փրկությունը Հայաստանի դե-ֆակտո իշխանությունների հեռացումն է։ Միասին օգնենք, որ հաջողենք ու լծվենք ամեն մեկս մեր գործին՝ վստահ լինելով, որ մեր արածը թղթով չեն հանձնի թուրքին, ինչպես որ արեցին Գորիս-Կապան ճանապարհի, Քարվաճառի կամ Բերձորի հետ։

Քարտեզում երևում են Ադրբեջանի առաջիկա պլանները, որին դիմադրելու կարողություն ու ցանկություն չունի ներկայիս իշխանությունը։ Իսկ մե՞նք։

Իրավիճակի մասին կարող եք արագ տեղեկանալ իմ թելեգրամում՝ t.me/varuzhandragoman ։ Խնդրում եմ հնարավորինս շատ տարածել գրառումները այս օրերին։

Թյուրքագետ Վարուժան Գեղամյանի տելեգրամյան ալիքից