Ճգնաժամ ստեղծող դոնդողները հայրենիքի փրկիչնե՞ր
«Հայաստան 2021» նախաձեռնությունը , ոը Հայաստանի ճգնաժամային իրավիճակից դուրս գալու համար քաղաքական թիմի թեկնածուների ընտրություն և ազգային քվեարկության ծրագիր է, նեկայացրել է 100 հոգուց բաղկացախծ ցանկ, որոնց համատեղ ջանքերով հնարավոր կլինի երկիրն այս իրավիճակից դուրս բերել: Ներկայացված հասարակական-քաղաքական նախկին եւ ներկա գործիչների, ՀԿ սեկտորի, մտավորականների եւ այլ մասնագետնեի ցանկին զուգահեռ նախաձեռնությունը տեղեկացրել է իր տեսլականը, այն է՝ նպատակաուղղված չէ պետության ղեկավարի դերը միանձնյա ստանձնելուն, այլ մասնագետների թիմ ներգրավելուն, որում յուրաքանչյուրը տարբերվելու է իր ոլորտում իրազեկության բարձր մակարդակով և պատրաստ կլինի մասնակցել Հայաստանի ապագայի կերտմանը .<<Այսօր մենք պետք է միավորվենք, որպեսզի ընտրենք պրոֆեսիոնալ թիմ, որ իր գիտելիքներով և փորձով կկարողանա Հայաստանը դուրս բերել ճգնաժամի կտրուկ աճից>>:
Ամենեւին ոչինչ չունենալով նշված նախաձեռնության դեմ, հատկապես, որ այն մինչ այս պահը որեւէ հիշարժան գործունեությամբ աչքի չի ընկել, միեւնույն ժամանակ չենք կարող չնկատել, որ նման նախաձեռնություններն այս օրերին տրամադրություններ են ստուգում, կամ միգուցե գեներացնում: Հասկանալի է, որ հիմա ոմանց համար պղտոր ջում ձուկ որսալու լացագույն ժամանակներ են: Ուստի հենց այս նկատառումից ելնելով էլ անտարբեր չենք անցնի ներկայացված անուննեի կողքով: Այսպիսով՝ ցանկում ընդգրկված են մի շարք դեմքեր, որոնք ոչ միայն ունակ չեն պետությունը դուրս բերել այս ճգնաժամից, այլ իրենք իրենց ոլորտներում թե նախկինում, թե հիմա ճգնաժամ ստեղծողներ են եղել: Բայց մինչ նրանց անվանապես քննարկելը, պաշտոնի համար լեզուները դուրս գցածնեին բարեկամաբար խորհուրդ կտանք՝ ձեր երազանքի իրագործման ճանապարհին մի չնչին խոչընդոտ կա, որի անունը Նիկոլ Փաշինյանն է: Դուք նախ պետք է միանաք նրան հեռացնելու գործողություններ անողներին, հետո նոր նման ախորժակ բացել…
Դիցուք, ինչ կարող է անել Հայ ռուսական սլավոնական համալսարանի ռեկտոր, նախկին վարչապետ Արմեն Դարբինյանը: Մարդ, ով երկուսուկես տարվա ընթացքում չկարողացավ հաղթահարել սեփական մտքի ճգնաժամը, եւ այն սեփական գլխում խորը արմատներ ձգելով ծիծաղելի վիճակներում դրեց սույն անձնավորությանը: 2018-ի հեղափոխությունը ծափերով ընդունած այս պարոնը մի տեւական ժամանակ ծափողջուններ ու խոնարհում էր հայտնում Նիկոլ Փաշինյանի ապազգային գործողությունների նկատմամբ, մինչեւ անգամ երկրորդելով Փաշինյանին ստանձնեց սեռափոխված Մել Դդալուզյանի պաշտպանությունը, հետո էյֆորիան տեղի տվեց հիասթափության, այս գործիչը սկսեց մեկ նալի, մեկ մեխին դոնդող հայտարարություններ անել, ամենավերջում կարծես հասկացավ, թե ինչին եւ ում էր պաշտպանում, բայց գնացքն արդեն գնացել էր: Եւ հետաքրքիր է՝ ինչպես էին նրան հանդուրժում ռուսական համալսարանի ղեկավար պաշտոնում եւ առհասարակ՝ ինչպես է լինում, որ հայտնի սորոսականները հենց այս համալսարանից են դուրս գալիս, սրանք թերեւս ապագայի հարցեր են, որտեղ Արմեն Դարբինյանն, իսկապես, անելիք չունի: Հաջորդ անունները նախկին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանն ու իր գերազանցիկ կադր Կարինե Մինասյանն են, մարդիկ, որոնք կառավարության ժամանակ էլ տնտեսական հեղհեղուկ իրավիճակ են ստեղծել, եւ նրա հետ են կապվում տնտեսական բազմաթիվ ձախողումներ: ԿԲ նախկին նախագահ Արթուրլ Ջավադյանի անունն է հիշատակվում փրկիչների շարքերում, մարդու, ում քավորությամբ տեղի ունեցավ մեր ոսկու պահեստների դատարկում:
Հաջորդը Արթուր Մեսչյանն է, մարդ, ով երախտապարտ էր Սերժ Սարգսյանին, բայց հեղափոխությունից հետո առաջին երախտամոռներից մեկը դարձավ, Երեւանի գլխավոր քաղաքապետի պաշտոնում նրա արկածների մասին էլ հատորյակներ կարելի է կազմել,ոչինչ չանելով անփառունակ հեռացավ քաղաքապետարանից: Կամ ինչով է հիացրել Արմնյուզի մեկնաբան Աբրահամ Գասպարյանը, ով պատերազմի օրերին ասես Արծրուն Հովհաննիսյանի երկվորյակ եղբայրը լիներ եւ պրոպագանդում էր պաշտոնական սուտը: Իսկ Ռուբեն Վարդանյանին Հայաստանի փրկությունը վստահելուց առաջ միգուցե արժե ծանոթանալ նրա ծրագրերին, որոնք գլոբալիզացիայի վերջին ճիչն են եւ քիչ են աղերսվում հայկականին եւ հայությանը:
Անի Սահակյան
Հետևեք մեզ Viber-ում
